Voor wie nog zou twijfelen, nog eens alles op een rijtje.
Straks wordt er spreekwoordelijk aan de deur gebeld en staat daar een jonge man of vrouw. Je bent met stomheid geslagen, je kijkt in je eigen ogen en je ziet een deel van je eigen ziel. Je eigen haar, maar ook weer niet en die neus en oren…….Wat een machtig gevoel moet dat zijn. En wat een prachtige contacten moet dat opleveren.
Ik ben bijna dertig, maar kan eigenlijk elke dag grote of kleine zus worden van iemand die ik nog nooit heb ontmoet. Hoe bouw je een band op met iemand, die eigenlijk zo'n groot deel van je leven zou kunnen uitmaken, maar tot nu toe ontbrak?
Valerie Van Peel verdedigt de rechten van donorkinderen; de enige groep in België die op dit moment geen aanspraak màg maken op afstammingsinformatie.
Nog een paar weken geduld dus en dan kan het uitpluizen weer beginnen! Heel spannend allemaal, maar ergens ook confronterend om te zien hoe hard we moeten werken voor informatie die ons in de eerste plaats als vanzelfsprekend zou moeten toebehoren.
Drie maanden geleden schreef ik: “Dit moet anders. Dit wordt anders!”. Nooit had ik gedacht dat […]
Deze wolk loerde al lang aan de horizon, zoals een dreigende cumulonimbus die zich klaarmaakt voor […]
Ik was gisteren samen met de andere donormeiden en onze detective in Den Haag op de […]
U had waarschijnlijk niet met mij gerekend, maar ik ben er toch… al bijna 30 jaar […]