Toen ik twee weken geleden op mijn voicemail een redactrice van Flair aantrof die me wilde […]
Sinds 1998 was Narelle op zoek naar haar biologische vader en ijverde ze voor wetswijziging in Australië. Ze dacht dat ze last had van een prikkelbare darm, maar het was iets anders waar ze niets van wist omdat ze een donorkind was.
Je zoekt naar elkaar, klopt misschien bij dezelfde mensen aan, maar niemand helpt je naar elkaar.
Met heel veel dank aan een Amerikaans donorkind, die deze tekst oorspronkelijk schreef en me de tekst naar het Nederlands liet vertalen. Ze publiceerde het verhaal in het "World Wide Donor Conceived People Network" op Facebook.
Voor wie nog zou twijfelen, nog eens alles op een rijtje.
Ik wil dat mensen anonieme donatie zien zoals het is en hoe het kan voelen voor de kinderen die eruit voortkomen, want in tegenstelling tot wat sommigen denken, stopt het niet bij de invulling van een kinderwens.
Straks wordt er spreekwoordelijk aan de deur gebeld en staat daar een jonge man of vrouw. Je bent met stomheid geslagen, je kijkt in je eigen ogen en je ziet een deel van je eigen ziel. Je eigen haar, maar ook weer niet en die neus en oren…….Wat een machtig gevoel moet dat zijn. En wat een prachtige contacten moet dat opleveren.
Samen met mijn 5 andere Donor Detectives waren we afgelopen week niet weg te denken uit de media. Hoe ik dat ervaren heb, lees je hier.
Ik ben bijna dertig, maar kan eigenlijk elke dag grote of kleine zus worden van iemand die ik nog nooit heb ontmoet. Hoe bouw je een band op met iemand, die eigenlijk zo'n groot deel van je leven zou kunnen uitmaken, maar tot nu toe ontbrak?
Valerie Van Peel verdedigt de rechten van donorkinderen; de enige groep in België die op dit moment geen aanspraak màg maken op afstammingsinformatie.
Deze wolk loerde al lang aan de horizon, zoals een dreigende cumulonimbus die zich klaarmaakt voor […]
Anonimiteit staat haaks op identiteit. Er zijn gelukkig al veel landen die beseffen dat kinderrechten bovenaan moeten staan in dit debat en waar de verandering is ingezet. Veel landen, behalve...
Ik was gisteren samen met de andere donormeiden en onze detective in Den Haag op de […]
Als donorkind ben je gewoon iemand uit een lange productielijn, van de band gerold en verscheept over de hele wereld. Geeft echt een uniek gevoel.
De chaos en frustratie in mijn hoofd en de onmacht en het verdriet in mijn hart, die […]
Als je er zelf genoeg belang aan hecht om te zorgen dat het kind voor de helft verwant is met jou, die drang naar een genetische band voelt, is het toch ook begrijpelijk dat ook voor het kind genen wel van belang (kunnen) zijn.
Als je ooit 1 TEDTalk bekijkt, laat het dan deze zijn. Het is een echte aanrader om […]
Vanavond kwam een TED Talk van Veerle Provoost online getiteld ‘Do kids think of sperm donors as […]
Iets wat donorkinderen bovendien vaak te horen krijgen, is dat ze dankbaar moeten zijn dat ze bestaan. Dankbaarheid verwacht je van een kind dat een snoepje krijgt.
Op de Boekenbeurs had ik gisteren een aangenaam gesprek met Prof. dr. Petra De Sutter. Ze tekende samen […]
Dit aspect van donorkind zijn, is – misschien op een gedeelde plaats met de grote onbekende donor – het vermoeiendste en meest mind twisting.
Mijn klein hartje van vorig weekend is al heel warm geworden door alle lieve bemoedigende reacties. Ik […]
Omdat verder zwijgen niet OK zou zijn. Met mijn zwijgen zou ik instemmen met het huidige beleid […]