In mijn hoofd, hart en leven kan er veel veranderen op een jaar tijd.
Auteur: An
97. Het is zoals het is
Welke gek geniet er nu niet van vakantie? Ik blijkbaar.
96. Dag Ad (2)
Bijna 2 maanden geleden schreef donor Lex zijn eerste brief aan al die Anonieme Donoren. Deze liet quasi niemand onberoerd. Hij had nooit gedacht dat hij zo snel al een vervolg zou kunnen schrijven.
95. Waarom donoranonimiteit echt niet OK is…
Voor wie nog zou twijfelen, nog eens alles op een rijtje.
94. Afscheid
Voor Hanne, Inne, Catherine, Samantha, Evelien, Nele, Silke, Hendrik, Jens, Fréderique, Sarah en Thaïs. Jullie waren het mooiste cadeautje dat ik dit schooljaar kreeg…
93. Dag Allemaal
Ik wil dat mensen anonieme donatie zien zoals het is en hoe het kan voelen voor de kinderen die eruit voortkomen, want in tegenstelling tot wat sommigen denken, stopt het niet bij de invulling van een kinderwens.
92. Zwaar hart
Haar eerste vraag was met welk gevoel ik deze keer naar haar toegekomen was. Een vraag die voor mij bijna even moeilijk is als “Hoe gaat het?”. Ze zag het waarschijnlijk al in mijn ogen. De muur waar ze even door zou moeten, maar waarachter ze dan een ruwe zee zou aantreffen. Mijn hart woog […]
91. Dag Ad
Straks wordt er spreekwoordelijk aan de deur gebeld en staat daar een jonge man of vrouw. Je bent met stomheid geslagen, je kijkt in je eigen ogen en je ziet een deel van je eigen ziel. Je eigen haar, maar ook weer niet en die neus en oren…….Wat een machtig gevoel moet dat zijn. En wat een prachtige contacten moet dat opleveren.
90. Mediabom
Samen met mijn 5 andere Donor Detectives waren we afgelopen week niet weg te denken uit de media. Hoe ik dat ervaren heb, lees je hier.
89. Verschil
Niet veel mensen merken het verschil tussen mijn licht en donker. Geen wonder, want geen enkele grens is zo dun. Naadloos en genadeloos loopt het in elkaar over. Van elk gevoel dat terug zou komen, verwachtte ik dat de kleuren ervan af zouden spatten. Nodeloos te zeggen dat dat uitbleef (en normaal is). Ik kwam terecht in […]
88. Het regent broers en zussen
Ik ben bijna dertig, maar kan eigenlijk elke dag grote of kleine zus worden van iemand die ik nog nooit heb ontmoet. Hoe bouw je een band op met iemand, die eigenlijk zo’n groot deel van je leven zou kunnen uitmaken, maar tot nu toe ontbrak?
87. Schaf de anonimiteit af!
Valerie Van Peel verdedigt de rechten van donorkinderen; de enige groep in België die op dit moment geen aanspraak màg maken op afstammingsinformatie.
86. Ancestry awaits
Nog een paar weken geduld dus en dan kan het uitpluizen weer beginnen! Heel spannend allemaal, maar ergens ook confronterend om te zien hoe hard we moeten werken voor informatie die ons in de eerste plaats als vanzelfsprekend zou moeten toebehoren.
85. Donor Detectives
Drie maanden geleden schreef ik: “Dit moet anders. Dit wordt anders!”. Nooit had ik gedacht dat het zo snel zou gaan. Zes donor”meisjes” kwamen samen, ontmoetten een detective en grapten over de “zes donormeisjes en de detective“, maar uiteindelijk vonden we veel steun en liefde bij elkaar. Natuurlijk hebben we elk ons eigen verhaal, maar als […]
84. Kleurenblind
Op mijn zwart-wit palet viel uit het niets ook af en toe een druppel verf: roze van de bloesems die ik vorig jaar niet zag, warm rood van de schaterlach van mijn lieve dochter die morgen vier (!) wordt, staalblauw van de lucht die nu wel oneindig lijkt, zachtgroen van de knuffels van mijn kleine meid die me tot rust brengen.
83. Watten
Ik vraag me wel eens af: “Wanneer worden watten wolken?”
82. Mindfuck 2.0
Deze wolk loerde al lang aan de horizon, zoals een dreigende cumulonimbus die zich klaarmaakt voor een stevige regenbui. Een groot vermoeden werd een tijdje geleden bevestigd. Moest mijn leven een soap zijn, had de gemiddelde kijker al lang weggezapt wegens té ongeloofwaardig. Bij deze, bedankt dat je hier nog wel steeds bent! Zit je klaar? […]
81. Wie denk je wel dat je bent?
Waarom is het in onze maatschappij sociaal aanvaard dat er een hele groep geen toegang heeft tot afstammingsinformatie?
80. Vrij
In al die ogen zie ik een toekomst. In al die ogen ontmoet ik mezelf. Zij zien wat ik soms nog niet zie. Zij verlichten als het weer eens donker wordt.
79.Verdrietkater
Zij had het al lang, maar ik voelde het niet. Of we samen konden proberen, vroeg ze.
78. Wij gaan niet meer weg.
Mail 3 naar dokter B.
77. Vieren
Een lesje “vliegeren” voor gevorderden
76. Kind van een donor”kind”
Vlak voor de paasvakantie kreeg L. een brief mee naar huis om in te vullen voor het aankomende medisch onderzoek. Ik struikelde over de familievragen. Ik ben een perfectionist en zou het liefst van al de vragenlijst over haar (en mijn ) medische achtergrond volledig kunnen invullen. Het was de eerste keer dat ik er […]
75. Bedelen
Toen ik vanmorgen zat te bedenken wat ik nog zou kunnen doen om dokter B. te kunnen spreken, gingen er een miljoen een aantal dingen door mijn hoofd. Het is niet eerlijk hoe hard donorkinderen moeten bedelen om informatie, moeten smeken om gehoord te worden en hoe vaak er een deur in ons gezicht wordt dichtgegooid. […]
74. Alsof-knoop
Soms zit er een knoop waar er lucht zou moeten zijn. Het voelt alsof er tien ton op mijn borstbeen drukt. Doorademen lukt maar moeilijk en ik snak naar adem. Al heel de vakantie stond ik ermee op en ging ik ermee slapen. Tegen de stroom in zwemmen vergt kracht en heel veel energie en terwijl ik […]