Het moment dat ik vond waar de stambomen van Mary (uit Amerika) en Sofie (uit België) elkaar raken, vergeet ik nooit. Ik kreeg het warm en koud tegelijk. Daar waren ze dan eindelijk… H & S, de betovergrootouders van Mary én van Sofie. Hùn voorouders, maar ook de mijne!
Wacht… Klink ik een beetje te enthousiast over een koppel dat in de 19e eeuw leefde?
Misschien… maar dit is meer dan ik ooit geweten heb over (de kant van) mijn biologische vader. Het brengt me weer een stap dichter bij hem.
Helaas was mijn vreugde van korte duur toen uit de archieven bleek dat H & S véél kinderen hadden, die op hun beurt ook weer véél kinderen kregen. Er zit niets anders op dan alles naar het heden uit te werken. Ik duik dus weer in de archieven, met dat extra schepje hoop, want één ding weet ik nu al zeker: tussen die honderden nakomelingen hoor ik ergens thuis.
No responses yet