6 juli 2017
Aan het begin van de vakantie wenst iedereen elkaar een deugddoende vakantie met veel plezier en dingen om van te genieten en ik zie en voel het niet. Vaak moet ik me door de dag slepen en wordt elke beslissing die ik maak zorgvuldig uren overdacht waardoor de beslissing zelf vaak al niet meer nodig is. Ik heb vier dagen nodig om van ons huis met mijn kinderen in de kinderboerderij te geraken. Eens ik daar ben hebben ze het wel naar hun zin. Het voelt als een enorme overwinning voor mij. Ik stuur berichtjes naar mijn man op WhatsApp en hij antwoordt: “Ik ben trots op je” en ik voel het ook een beetje, die trots. Ik trakteer ons op lekkere pannenkoeken met suiker.
6 juli 2018
De vakantie was daar plots en ik viel nog niet om. Lieve collega’s vroegen of ik het wat zag zitten of toch bang was voor de leegte… “Neu, ik denk het niet” zei ik dan met een kleine dankbare glimlach en viel zelf een beetje uit de lucht bij het gemak waarmee ik die woorden uitsprak.
De eerste vakantieweek zit er nu op. Op het einde van de dag leek het soms of ik niet veel deed. Dan nam het knagend monstertje het over in mijn hoofd. Gelukkig wist ik het al snel de mond te snoeren door ’s avonds even te noteren wat ik wél gedaan had, dingen waar vorig jaar geen sprake van zou zijn: stofzuigen, afstoffen, kindjes in de douche steken, naar de winkel fietsen, koken, afwasmachine uit- en ook weer inladen, één keukenkast reorganiseren (ik moet ergens beginnen), posters ophangen die al een jaar opgerold klaarlagen,… Veel praktische dingen dus waardoor ons huis (beetje bij beetje) meer opgeruimd geraakt.
Wees gerust voor leuke dingen maakte ik ook tijd: even naar de speeltuin fietsen, samen ravotten op de trampoline als het Grote Gevaarlijke Mamakriebelmonster of een voormiddagje naar de kinderboerderij. De vier dagen die ik daar vorig jaar voor nodig had om er effectief te geraken, waren misschien nu maar vier minuten. En weet je wat? Dit jaar smaakten de pannenkoeken nog lekkerder!
No responses yet