68. Première Vader Onbekend

Ik was gisteren samen met de andere donormeiden en onze detective in Den Haag op de première van de documentaire “Vader Onbekend“. Ik had op voorhand al een pakje zakdoekjes in mijn tas gestoken (ken jezelf), maar dat ik die zo vroeg op de avond al ging nodig hebben, had ik zelf toch ook niet zien aankomen. Het was voor mij erg heftig om uit mijn veilige warme bubbel te komen, gelabeld met gekleurde armbandjes
om je “rol” duidelijk te maken. Zo werd je dus zichtbaar geconfronteerd met alle partijen die dan ook elk onderling ook nog eens gigantisch van mening kunnen verschillen.

Voor de première zat ik aan tafel met een hele lieve man die donor geweest was. Hij was erg begaan en vroeg zelfs of mijn notenallergie wel goed was doorgegeven. Het raakte me diep dat hij zo zorgend was. Op dat moment realiseerde ik me dat hij de eerste donor was die ik ooit al ‘live’ gezien en gesproken had. Het abstracte donorgegeven kreeg plots een stem en ik kreeg er kippenvel van… Natuurlijk zag ik wel eens reportages van donoren die gevonden werden en die dan samen met hun biologische kinderen in een talkshow zitten, maar deze ontmoeting maakte het voor mij op dat moment heel erg écht en tastbaar. Zo binnen handbereik, terwijl we zo vaak horen dat we niet zouden mogen zoeken, “dat het er niet toe doet” of dat het toch niets uitmaakt…

Wat ik al vaak gemerkt heb in de fertiliteitswereld, is dat men vaak probeert te dehumaniseren om het zo zakelijk mogelijk over te laten komen. De biologische vader/moeder wordt gereduceerd tot “de donor” of erger nog “een celletje”, (draag)moeders worden gereduceerd tot “drager” en de kinderen zijn het “product”. Op de website van Cryos Denmark kan je Zalandogewijs je kindjes shoppen, in het winkelmandje wiegje keilen en zelfs exclusiviteit van de donor kopen voor € 12.000. (Niemand die zich afvraagt hoe ze dat gaan garanderen?).

Hoe ver gaan we het nu echt laten komen? Ook Géraldine Mathieu (Universiteit Namen) stelt zich deze vraag in onderstaande TED Talk.