In december maakte ik me nog de bedenking dat het precies pas geleden was dat de lichtjes in de bomen hingen, maar vreemd genoeg heb ik niet hetzelfde gevoel bij de lente. Het lijkt wel alsof ik het vorig jaar nooit lente zag worden. Ik was me toen niet bewust van de warmte van de zon en stond niet stil bij de mooie kleur die een krokus kan hebben (laat staan dat ik zág dat er krokussen bloeiden). Ik denk dat ik zelfs de vogeltjes niet hoorde fluiten…
Toen we deze ochtend L. naar school brachten, riep I. heel luid en enthousiast: “Zon schijnt!” waarop ik onmiddellijk antwoordde: “Ja, leuk hé, de lente komt eraan!”.
Ik hoop het toch alleszins.
No responses yet